Στίχοι: Σαν τραγούδι της ψυχής
τραγούδι με άρωμα Κρήτης, με λυρισμό και πάθος, που μιλά για την απουσία αγαπημένων προσώπων που πονά.
Η απώλεια είναι μια πληγή που δεν κλείνει. Κι είναι τότε το τραγούδι παρηγοριά κι ελπίδα. Είναι βάλσαμο της ψυχής.
Η απώλεια είναι μια πληγή που δεν κλείνει. Κι είναι τότε το τραγούδι παρηγοριά κι ελπίδα. Είναι βάλσαμο της ψυχής.
| Στίχοι: | Γιώτα Γερογιώργη | Μουσική: | Κωνσταντία Κατσιάμπα |
| Ερμηνευτές: | Ζωή Λιαντράκη |
Έλα νύχτα κάψε με
Είμαι φάρος που λυγά στην τρέλα μιας στιγμής
Ονείρου πειρατής στα πέλαγα αρμενίζω
Του πόθου ποιητής σε μια ακτή να κυλά η ζωή
Γίνε το φιλί που ξέχασα
Πάρε με αγκαλιά ο κόσμος μια σταλιά
Πως με πονάνε όνειρα παλιά
Πόσο μου ‘χει λείψει το δειλό χαμόγελό σου
Νιώθω κάθε χάδι σαν πληγή πάνω στο σώμα μου
Πόσο φως μου, μου ‘χει λείψει της ματιάς σου η ξαστεριά
Μια πληγή μου άφησαν τα φιλιά
Γλιστρά η βροχή στο τζάμι μου
Σαν τραγούδι της ψυχής μικρή παρηγοριά
Ό,τι και να λέμε πονάει η απουσία
Είναι μαχαίρια σε ένα φιλί πώς χωράει η ζωή
Γίνε το φιλί που ξέχασα
Πάρε με αγκαλιά ο κόσμος μια σταλιά
Πως με πονάνε όνειρα παλιά
