αγροσβηνεις μονη τσιτσανης στιχοι

Αχ στης ζωής τη στράτα αργοσβήνεις μόνη,
δίχως να ‘χεις καμιά συντροφιά μαυρομάτα
πώς κλαίω και θρηνώ για τα γλυκά σου νιάτα

Αν σε απάτησε και σε τραυμάτισε
...
Αργοσβήνεις μόνη – Βασίλης Τσιτσάνης στίχοι (συνέχεια) »