Στίχοι: Πεχλιβάνης – Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Η ιστορία του τραγουδιού

Η εισαγωγή του τραγουδιιού είναι ηχογραφημένη από ένα βραζιλιάνικο σίριαλ από αυτά που παίζονται κατά κόρον στην ελληνική τηλεόραση. Ο Θανάσης είχε την ιδέα όταν μια μέρα, μπαίνοντας στο πατρικό του, είδε τους γονείς του “καρφωμένους” στην οθόνη να παρακολουθούν ένα τέτοιο σίριαλ και μετά βίας να γυρίζουν να τον χαιρετήσουν:

«Το έγραψα όταν είδα ότι οι δικοί μου ήταν αποσβολωμένοι από την τηλεόραση. Το αυτί είναι δύστροπο σαν όργανο, το μάτι όμως είναι πιο δεκτικό κι ανεκτικό. Οι δικοί μου λοιπόν κόλλησαν με αυτήν κι ιδίως με κάτι σαβούρες σαν τις βραζιλιάνικες σαπουνόπερες. Πολύ αστείο είναι να ηχογραφήσετε ατάκες από τέτοια σίριαλ, το τι πλάκα πέφτει είναι άνευ προηγουμένου. Η γιαγιά μου έχει Αλτζχάιμερ και συζητάει με τους ηθοποιούς που παίζουν. Γύρισα κάποια στιγμή – ήμουν στο στρατό κι είχα καιρό να τους δω – και μπαίνω που λέτε μέσα στο σπίτι λέω γεια, μου λένε ένα ξερό γεια και γυρίζουν στην τηλεόραση ξανά. Κάθισα και σκέφτηκα να ερχόταν ο αέρας από το βουνό να έφερνε μαζί του τα χαλίκια και τα αγκάθια από το βουνό και να τρύπωνε κάτω από την πόρτα και να τα έπαιρνε όλα μαζί του. Η τηλεόραση είναι χρήσιμη για δυο κατηγορίες πληθυσμού: για τους ανήμπορους ηλικιωμένους και για τα ζευγάρια για να μην φαίνεται η ανία που μπορεί να υπάρχει στη σχέση. Το πλέον τραγικό είναι οι γονείς να βάζουν τα παιδιά μπροστά την τηλεόραση για να τους αφήσουν ήσυχους.»

--

Φαίνεται σίγουρη για τον εαυτό της και αρκετά ανεξάρτητη η Μπαγκίτα Γκαλιέγκο. Ακούστε τι απάντησε όταν την ρωτήσαμε αν γνώρισε ποτέ τον φόβο.
Να η απάντηση : “Δεν τον γνώρισα και μην με ρωτάτε για αυτό παρακαλώ, είμαι ευαίσθητη σε αυτό το θέμα”.