Στίχοι: Με παρτενέρ τη Σελήνη – Σωκράτης Μάλαμας & Τζώρτζια

Τραγούδι: Με παρτενέρ τη Σελήνη – Σωκράτης Μάλαμας & Τζώρτζια

Στίχοι: Με παρτενέρ τη Σελήνη – Σωκράτης Μάλαμας & Τζώρτζια

Στίχοι - Lyrics

Ξύπνησες άσχημα σε μια ερημιά
την κάνανε οι αγάπες σου πατώντας στις μύτες
Το έξι μέθυσε και έγινε εννιά
κι οι μέρες σου αλλάξανε και γίνανε νύχτες

Έφυγες γρήγορα μα ήταν αργά
τα όνειρα σου σού την είχαν στημένη
Γύρισες πίσω να κρυφτείς στα παλιά
μα η μηχανή σου ήταν πια χαλασμένη

Ήταν ο πόνος σα χάδι γλυκός
κι η απογοήτευση γλυκιά σαν το μέλι
Μέσα σου σου ξύπνησε ένας άλλος θεός
που εδώ και χρόνια πια κανείς δεν τον θέλει.

Ξανακουρντίστηκες από την αρχή
ήσουνα φρέσκος σ’ ένα μπαγιάτικο σώμα
Τράβηξες τζούρα κάνοντας μιαν ευχή
κι έπεσες πάλι στης καρδίας σου το κώμα

Γύρισες σπίτι κι ήταν όλα κλειστά
και το κλειδί στην κλειδαριά δε χωρούσε
Ήσουνα άγνωστος σε μια γειτονιά
που από παράθυρα κλειστά σε κοιτούσε

Καράβια χάρτινα σε παίρνουν μακριά
σε ωκεανούς από μελάνι θλιμμένο
Μες στο κεφάλι σου χαμένα κορμιά
ζητωκραυγάζουν για ένα παιχνίδι χαμένο

Εκατομμύρια ξεχασμένα γιατί
σκέψεις μονόφυλλα ιδέες σφηνάκια
Πέντε έξι λέξεις σε μια κόλα χαρτί
για να κατέβουνε καλά τα φαρμάκια

Σε νανουρίζει μια σβησμένη Φωτιά
σε κυνηγάει μια ακίνητη εικόνα
Σε παρασέρνει η ζωή στα βαθιά
για να σε πνίξει σε μια σταγόνα

Λίγη βοήθεια απ’ την τύχη ζητάς
μα ιεροκήρυκες, γκουρού και προφήτες
Κάναν κουμάντο από πριν τι θα φας
και το μαγείρευαν για σένα τις νύχτες

Νιώθεις αρχάγγελος μα και ξωτικό
κι είναι το κλάμα ενός μωρού που σε στέλνει
παγιδευμένο σ’ έναν κόσμο τρελό που όποιος
αγάπησε ο διάολος τον παίρνει

Ξαναδιαβάζεις τα γράμματα που ο Βαν Γκονγκ
στον αδερφό του Τεό είχε στείλει
σ’ ένα πικ απ παίζει ένας δίσκος των Γκονγκ
και του μυαλού σου τρελαίνονται οι μύλοι

Αποκοιμιέσαι μέσα σε μια αγκαλιά
που αλλάζει πρόσωπα και σε καταπίνει
Μπροστά σου η θάλασσα λικνίζεται αργά
σ’ ένα ταγκό με παρτενέρ τη Σελήνη