Κάτω απ' τη μαρκίζα - Βίκυ Μοσχολιού

Στίχοι: Κάτω απ’ τη μαρκίζα – Βίκυ Μοσχολιού

Η ιστορία του τραγουδιού

Ο στιχουργός Μάνος Ελευθερίου σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα Τα Νέα αφηγείται την ιστορία της «Μαρκίζας», του σημαντικότερου τραγουδιού που έγραψε το 1977.


Στην αρχή είχε γράψει μόνο τα δύο πρώτα τετράστιχα, αλλά ο Γιάννης Σπανός, που μελοποίησε το τραγούδι, του ζήτησε να το συμπληρώσει γιατί ήταν μικρό.


«Ένα απόγευμα, που είχα πιεί λίγο παραπάνω -για να μην πω ότι ήμουν εντελώς μεθυσμένος- κάθισα κι έγραψα! Εκείνη την εποχή διάβαζα ένα μυθιστόρημα του Γιάγκου Πιερίδη. Αφορούσε ένα ζευγάρι που είχε χωρίσει και συναντήθηκε, μετά από χρόνια, κάτω από μια μαρκίζα μια βροχερή μέρα και σχεδόν δεν θυμούνταν ο ένας τον άλλο!


Είχα κι εγώ μια εμπειρία: Βροχή κι εγώ στην Πανεπιστημίου βρεγμένος μέχρι το κόκκαλο, τρέχω κάτω απ’ τη μαρκίζα του ξενοδοχείου «Μετρόπολις», στη γωνία Πανεπιστημίου και Μπενάκη και κοιτάζω τη βροχή. Η ανάμνηση αυτής της σκηνής συνδέθηκε με τη σκηνή του βιβλίου»…

Τραγούδι: Κάτω απ’ τη μαρκίζα – Βίκυ Μοσχολιού

Στίχοι:
Μουσική:
Ερμηνευτές:, ,
Άλλες Ερμηνείες:Χάρις Αλεξίου, Ελένη Τσαλιγοπούλου

Στίχοι: Κάτω απ’ τη μαρκίζα – Βίκυ Μοσχολιού

Στίχοι - Lyrics

Ό,τι από σένα τώρα έχει μείνει
σε μια φωτογραφία της στιγμής
είναι αυτό που δεν τολμούν τα χείλη
σ’ εκείνο το τοπίο της βροχής.

Όλα μου λεν πως έχεις κιόλας φύγει
κι ας λάμπει η ξενοιασιά της εκδρομής.
Εσύ όπου να πας, σ’ όποιο ταξίδι,
σε λάθος στάση θα κατεβείς.

Χρόνια μετά και κάτω απ’ τη μαρκίζα
σε βρήκα που ‘ρθες για να μη βραχείς,
ίδια η βροχή, τα μάτια σου τα γκρίζα
μα τίποτα, όπως πάντα, δε θα πεις.

Μονάχα εγώ ρωτώ χωρίς ελπίδα
πού μένεις, πού κοιμάσαι και πώς ζεις,
κι εσύ που ξέρεις όσα η καταιγίδα
δεν έχεις κάτι για να μου πεις.

Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου

Ερμηνεία: Ελένη Τσαλιγοπούλου

Ίσως σας ενδιαφέρουν…