Στίχοι: Δυο – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης & Αργύρης Λούλατζης & Παντελής Κυραμαργιός
«Αν είμαστε το άθροισμα των επιλογών μας, πως θα βιώναμε την καθημερινότητα μας έχοντας κάνει μια διαφορετική επιλογή στο παρελθόν;
Εύκολη η απάντηση, κάνοντας ένα ταξίδι στη φαντασία μας και απλά να επιστρέφουμε στο σήμερα.
Κάπου εκεί τελειώνει, σωστή ή λάθος η επιλογή έχει γίνει, προχωράμε.
Τι γίνεται όμως όταν ένα ακαθόριστο συναίσθημα που είναι κοντά στα όρια του φόβου και της αγάπης δεν σε άφησε να επιλέξεις;
Ζεις σε «Δυο» παράλληλες ζωές ορκισμένες να νικήσει η μια την άλλη.»
Εύκολη η απάντηση, κάνοντας ένα ταξίδι στη φαντασία μας και απλά να επιστρέφουμε στο σήμερα.
Κάπου εκεί τελειώνει, σωστή ή λάθος η επιλογή έχει γίνει, προχωράμε.
Τι γίνεται όμως όταν ένα ακαθόριστο συναίσθημα που είναι κοντά στα όρια του φόβου και της αγάπης δεν σε άφησε να επιλέξεις;
Ζεις σε «Δυο» παράλληλες ζωές ορκισμένες να νικήσει η μια την άλλη.»
Τραγούδι: Δυο – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης & Αργύρης Λούλατζης & Παντελής Κυραμαργιός
| Στίχοι: | Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης | Μουσική: | Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης |
| Ερμηνευτές: | Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης, Αργύρης Λούλατζης, Παντελής Κυραμαργιός |
Στίχοι: Δυο – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης & Αργύρης Λούλατζης & Παντελής Κυραμαργιός
Με κυνηγάνε από παιδί
δύο παράξενοι Αετοί
Όλο μπροστά μου πιάνονται
κι όλο μακριά μου χάνονται
Τίποτα δε μοιράζονται
για μένα κομματιάζονται
Αίμα να πιουν από την πληγή
με κυνηγούν δυο αετοί
Με κυνηγάνε δυο φωτιές
νερά δεν πάλεψαν μ’ αυτές
Είχα το χρόνο να σωθώ
προτίμησα να ζεσταθώ
Κι αφού το βλέπω θα καώ
τώρα τις κυνηγάω εγώ
Μες στης ζωής τις ερημιές
είδα ν’ ανάβουν δυο φωτιές
Με κυνηγάνε δυο ζωές
καμιά δεν θέλει να ‘ναι χτες
Γραμμές τραβάν παράλληλες
σκληρές και ακατάλληλες
Κατάρα να ‘ναι ή ευχή
κι η πόρτα πάντα ανοιχτή
Ανάθεμα τις ενοχές
κάποτε είχα αντοχές
Ζωές παράλληλες ζωές
χτίζουν στο νου μου φυλακές
