Στίχοι: Το γκαρσόνι

Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια τη θέση
τα βράδια μ’αρέσει να κάθομαι μόνη.
Σ’ αυτή τη γωνιά εσύ μ\’είχες φέρει
και κάποιο γκαρσόνι μονάχα με ξέρει.

Και τώρα μου κάνει κρυφά τα χατίρια
σερβίρει όπως πρώτα στα δυο μας ποτήρια.
Μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’όνειρο σβήνει
αχ το’να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.

Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την άκρη
ποιός βλέπει ένα δάκρυ, ποιός νιώθει ένα πόνο.
Σ’ αυτή τη γωνιά ξημέρωσα μόνη
και κάποιο γκαρσόνι με σκέφτεται μόνο.