Στίχοι: Της αγάπης το φιλί

Το σταυροδρόμι που χωρίζει τις καρδιές μας
μοιάζει αδιάβατο στα μάτια του μυαλού.
Μα το ποτάμι που ενώνει τις ψυχές μας,
κυλά ανάμεσα στο δάσος του Θεού.

Κάθε ανάσα μου σαν θρόισμα στα φύλλα
με ταξιδεύει ούτε ξέρω πια για που.
Μια παγωνιά τη σκέψη μου στέλνει στα ίδια
κι αναζητά τη ζεστασιά κάποιου φιλιού.

Θαμπώνει τ’ όνειρο το βλέμμα μου ακόμα.
Σαν πέφτει η νύχτα αγκαλιάζει τη σιωπή.
Απ’ το σκοτάδι της ψυχής αυτό το σώμα
θ’ αναστηθεί με της αγάπης το φιλί.

Ακόμα ελπίζω πως το χέρι σου θ’ απλώσεις,
τούτο το δάσος πως μαζί μου θα διαβείς.
Κι αν ξωτικά ή μάγους πάλι ανταμώσεις,
δικός μου φύλακας κι αλήθεια θα γενείς.