Δε μείναν λόγια
Στίχοι: | Γιώτα Γερογιώργη | Μουσική: | Κωνσταντία Κατσιάμπα |
Δεν έχω λόγια, μου στερέψαν,
κι ας είμαι εδώ, τόσο μακριά.
Τώρα τους γείτονες σκοτώνουν
κι αύριο για όλα θα ‘ναι αργά.
ένας στίχος, χίλια συναισθήματα...
Στίχοι: | Γιώτα Γερογιώργη | Μουσική: | Κωνσταντία Κατσιάμπα |
Δεν έχω λόγια, μου στερέψαν,
κι ας είμαι εδώ, τόσο μακριά.
Τώρα τους γείτονες σκοτώνουν
κι αύριο για όλα θα ‘ναι αργά.
Στίχοι: | Δημήτρης Πράτσος | Μουσική: | Γιάννης Χαχαδάκης |
Μιά αγαπη ενωνει
δυό κορμια διψασμενα
ενα θαυμα απλωνει
τα χρυσα του φτερα
...
Η αγάπη μας έκανε ένα στίχοι (συνέχεια) »
Στίχοι: | Βλάσης Κωστούρος | Μουσική: | Άννα-Μαρία Μπιλίδα |
Σήμερα το λίγο, αύριο το πολύ
Μία σου ανήκω, μία είμαι απειλή
Αύριο με δώρα, τώρα με σιωπή
Μ’ αγαπάς μια ώρα, με φιλί ντροπή
Στίχοι: | Στέλλα Πετρίδου | Μουσική: | Κώστας Τότσιος |
Άλλη μια νύχτα, μα πώς περνάει;
Πάλι δε σ’ έχω κι είσαι εδώ.
Άλλη μια νύχτα, πώς με χαλάει
να μη μπορώ να σ’ αρνηθώ;
Στίχοι: | Μιχάλης Ποτσίκας | Μουσική: | Μιχάλης Ποτσίκας |
Κίτρινα φύλλα, φύλλα ξερά
που άρχισαν να ζωηρεύουν
μες στον άνεμο χορεύουν
Πάνω στα δέντρα τα γυμνά τα κλαδιά
...
Κίτρινα Φύλλα στίχοι (συνέχεια) »
Στίχοι: | Νίκος Καρόζης | Μουσική: | (Χωρίς μουσική) |
Το κόκκινο του πάθους με μπλέ έγινε μίξη
η απόχρωση του μώβ το πόσο μου χείς λείψει
στήν μπλέ ευτυχία έριξα λίγη αναμονή
και πράσινο το γέλιο στήν ματιά σου κατοικεί
Στίχοι: | Νίκος Καρόζης | Μουσική: | (Χωρίς μουσική) |
Μέσα απο τα μάτια θα ήθελα να βλέπω
τι σκοποί υπάρχουν, το μέλλον να προβλέπω
πίσω από τα πρόσωπα να διαβάζω σκέψεις
καί όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ μέσα από λέξεις
Στίχοι: | Νίκος Καρόζης | Μουσική: | (Χωρίς μουσική) |
Είναι το πάθος πού σιγοκαίει
σάν μία σπίθα σε χόρτα ξερά
αρκεί ένα χάδι ανέμου πού πνέει
γιά να ξεσπάσει καί πάλι φωτιά
Στίχοι: | Νίκος Καρόζης | Μουσική: | (Χωρίς μουσική) |
Για όση καταπίεση έγινε θυμός
γιά όση αδικία έγινε λοιμός
γιά όσα δικαιώματα χαθήκανε μακρυά μας
σε τι κόσμο φέραμε να ζήσουν τα παιδιά μας
Στίχοι: | Νίκος Καρόζης | Μουσική: | (Χωρίς μουσική) |
Τα γένια του πλέον ασπρίσαν
μές στα καράβια από δεκαεννιά χρονών
ψέυτικα λόγια σ ένα λιμάνι αφήσαν
γυναίκα πλάνη απ τη χώρα των Λωτών