Στίχοι: ΟΙ ΚΕΡΑΣΙΕΣ Θ’ ΑΝΘΙΣΟΥΝΕ

Οι κερασιές θ’ ανθίσουνε κι εφέτος στην αυλή
και θα γεμίσουνε με άνθη το παρτέρι,
μικρή που ’ναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι,
πικρή που είν’ η ζωή.

Άνοιξε το παράθυρο στην πρωινή γιορτή
για να ’μπουν οι μοσχοβολιές απ’ το περβόλι,
αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι,
αχ, κάθε του τριαντάφυλλο, είναι και μια πληγή.

Οι κερασιές θ’ ανθίσουνε κι εφέτος στην αυλή
και θα γεμίσουνε με άνθη το παρτέρι,
μικρή που ’ναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι,
πικρή που είν’ η ζωή.

Γέρασα να σε καρτερώ, έρωτα, και να λιώνω
πα’ στο βιβλίο της ζωής, σκυμμένος μια ζωή,
μ’ αν ήτανε να ’ρχόσουνα για ’να πρωί και μόνο,
χίλια θε να ’δινα πρωινά να ζούσα κείνο μόνο.

Οι κερασιές θ’ ανθίσουνε κι εφέτος στην αυλή
και θα γεμίσουνε με άνθη το παρτέρι,
μικρή που ’ναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι,
πικρή που είν’ η ζωή.