Νησί μου ασπρογάλαζο

Στίχοι: Νησί μου ασπρογάλαζο

Η ιστορία του τραγουδιού

Ένα σπάνιο τραγούδι με το Γρηγόρη Μπιθικώτση, σε μουσική Θεόδωρου Δερβενιώτη και στίχους Κώστα Βίρβου.

Κυκλοφόρησε σε 45ρι, το 1962 και δεν μπήκε ποτέ σε δίσκο 33 στροφών.

Πρόκειται για κοινωνικό, αλλά και τραγικό θα έλεγε κανείς τραγούδι, καθώς αναφέρεται στους πολιτικούς εξόριστους, - οι καημένοι αριστεροί, - που πάλευαν για να ανήκει η Ελλάδα στους Έλληνες. Οι "Φιλοπάτριδες", τους έπαιρναν με καράβια και τους πήγαιναν στα ξερονήσια και δεν ήταν λίγες οι φορές, που πριν τους αποβιβάσουν, νύχτα τους πέταγαν στη θάλασσα και τους εξαφάνιζαν, ή αυτό μπορούσε να συμβεί και στην παραμονή τους στο νησί της εξορίας. Το τραγικό αυτό γεγονός, αναφέρεται στο τελευταίο μέρος του στίχου, όπως περίτρανα διαφαίνεται - σε όλον το στίχο - και η αγωνία του εξόριστου, για την τύχη της ζωής του, αλλά και η απογοήτευση του, ότι δε θα ξαναγυρίσει στον τόπο του. Κι όμως ποτέ δεν υπόγραφε χαρτί μετάνοιας...
Στίχοι:
Μουσική:
Ερμηνευτές:,

Νησί μου ασπρογάλαζο
σαν τ΄ αφρισμένο κύμα
στο αγαπημένο χώμα σου
εγώ δε θάχω μνήμα

Ποιός ξέρει σε ποια πέλαγα,
σε ποιόν ωκεανό
θα φάει το κορμάκι μου
το αρμυρό νερό

Δεν θάχει ο τάφος μου σταυρό
καντήλι δε θα καίει
μόνο το κύμα θάρχεται
απάνω μου να κλαίει

Ποιός ξέρει σε ποια πέλαγα,
σε ποιόν ωκεανό
θα φάει το κορμάκι μου
το αρμυρό νερό

Η θάλασσα μ΄ανάθρεψε
με έκανε παλικάρι
η θάλασσα μανούλα μου
μια νύχτα θα με πάρει

Ποιός ξέρει σε ποια πέλαγα,
σε ποιόν ωκεανό
θα φάει το κορμάκι μου
το αρμυρό νερό