Στίχοι: Δροσοσταλιά

Εκανες ένα βήμα μπροστά
κι είχε αρχίσει ο αέρας να φυσά.
Σήκωσες το κεφάλι ψηλά
κι είδες πως φτερουγίζουν τα πουλιά.

Κι ήσουν μικρή δροσοσταλιά
στο ρόδο της αυγής,
διάφανο δάκρυ να κυλάς
πριν φύγεις, πριν χαθείς.

Ξύπνησες με το πρώτο το φως,
μες στο θόλο σου ο ήλιος και ο ουρανός
κι έλαμψες σαν μικρός θησαυρός
και σε χάρηκε ο κόσμος ο φτωχός.

Κι ήσουν μικρή δροσοσταλιά
στο ρόδο της αυγής,
διάφανο δάκρυ να κυλάς
πριν φύγεις, πριν χαθείς.