Στίχοι: Δεκαπενταύγουστος

Δεν το περίμενα Δεκαπενταύγουστο
τις αμαρτίες μου να εξομολογηθώ.
Είδα και έπαθα να πιάσω μια μουριά,
κάτω απ’ τον ίσκιο της να βρω παρηγοριά.

Αιώρα κρέμασα σε δύο γερά κλαδιά
και την κιθάρα μου την πήρα αγκαλιά.
Μες στη ζαλάδα του το στόμα μου στεγνό,
τραγούδι έκανε το παραμιλητό.

Μεγάλη η χάρη σου και βόηθα Παναγιά
να’ρθει το σούρουπο, να’ρθει κι η αστροφεγγιά.
Μα αν δεν μπορέσεις στείλε μου ένα σύννεφο
να βρεθεί πάνω μου να πιω να δροσιστώ.

Μα αν δεν μπορέσεις στείλε μου ένα σύννεφο
να βρεθεί πάνω μου να πιω να δροσιστώ.