Στίχοι: Χίλια αστέρια

Φεύγουν τὰ χρόνια
ἄδεια βαγόνια,

δὲν γυρνοῦν τὰ χελιδόνια,
κι ἐγὼ καρτερῶ.

Κι όμως τὸ χῶμα
διψάει ἀκόμα
ἔφτασε ἡ ψυχὴ στὸ στόμα:
πηγάδι ξερό.

Ἄκου τῆς καρδιᾶς τὸν κτύπο
σ ̓ ἔρημο κῆπο,

νὰ μοῦ λείπεις, νὰ σοῦ λείπω
τόσο καιρό.

Τί νὰ πῶ, τί νὰ μιλήσω,

τὰ μάγια νὰ λύσω,

πῶς τὴν πέτρα νὰ κυλήσω,
νὰ σὲ ξαναβρῶ.

Άναψε ἡ Πούλια
μέτρησα χίλια,
χίλια ἀστέρια, χίλια πούλια,
σὲ μαῦρο οὐρανό.

Κι όμως κανένα
δὲν λάμπει γιὰ μένα,
νὰ μοῦ φέρει ἀπὸ τὰ ξένα
τὸν Αὐγερινό.

Φεύγουν ἄναυλα τὰ χρόνια
σὰν ἄδεια βαγόνια,

δὲν γυρνοῦν τὰ χελιδόνια,
κι ἐγὼ καρτερῶ.