ένας στίχος, χίλια συναισθήματα...
| Στίχοι: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Μουσική: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
Πίνω καφέ κι η ρέμβη μου παλεύει με τον ήλιο
και με τα ασυλλόγιστα πουλιά, που παίζουν γύρω.
Αέρας, την αμμόπετρα, σαν εραστής τη γλύφει
σπήλαιο φτιάχνει για Χριστό και δώμα για τη λήθη.
...
Ματέρα – Θανάσης Παπακωνσταντίνου στίχοι (συνέχεια) »
| Στίχοι: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Μουσική: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
Του πρωινού άστρο θαμπό
για χάρη σου αγρυπνούμε.
Η αναπνοή μας σου μιλά
κι οι βράχοι κρυφακούνε,
...
Άστρο του πρωινού – Θανάσης Παπακωνσταντίνου στίχοι (συνέχεια) »
| Στίχοι: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Μουσική: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
Σκέψη μου ξημερωμένη,
σαν τα ζάρια σκορπισμένη
σ’ όλες τις γωνιές.
Το παράφορό σου ζάλο
...
Σκέψη μου ξημερωμένη – Σωκράτης Μάλαμας στίχοι (συνέχεια) »
| Στίχοι: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Μουσική: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
Άντε, έσπασα στα δυο μια μέρα
άντε, του διαβόλου τη φλογέρα!
Άντε, βρίσκω μέσα πετραχήλια,
βρε, και τα δυο γλυκά σου χείλια!
| Στίχοι: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Μουσική: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
Πολλοί θέλουν την άνοιξη
κι άλλοι το καλοκαίρι,
και το χειμώνα το βαρύ
μονάχα οι καλογέροι.
| Στίχοι: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Μουσική: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
Ένα κορμί, που όλο ζητά,
κι ο νους, που δεν ισιώνει,
μ’ έχουνε κάνει ναυαγό,
μάρτυρα και τελώνι.
| Στίχοι: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Μουσική: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
Ό,τι στ’ αλήθεια χάνουμε, στα ψεύτικα το ζούμε
μες στου μυαλού τη θύελλα, εκεί στα σκοτεινά,
Κόβοντας όλα τα σκοινιά που μας κρατούν στο χώμα,
που μας κρατούν και στη φωτιά δεν πέσαμε ακόμα.
| Στίχοι: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Μουσική: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
Θέλετε, δέντρα, ανθίσετε, θέλετε μαραθείτε.
Δε σας ποτίζω, δέντρα μου, και μη με αδικείτε.
Όσο νερό μ’ αναλογεί το ρίχνω σε μια γλάστρα
αχόρταγη, που με κοιτά μ’ αναίδεια στα μάτια.
...
Είχα τον κήπο της Εδέμ – Σωκράτης Μάλαμας στίχοι (συνέχεια) »
| Στίχοι: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Μουσική: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
Έλα λευκό μου σύννεφο
και γίνε προσκεφάλι
για το παιδί το χνουδαλό
που ο ύπνος το ‘χει πάρει.
...
Ο Βασιλιάς – Θανάσης Παπακωνσταντίνου στίχοι (συνέχεια) »
| Στίχοι: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου | Μουσική: | Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
Τα δάχτυλά μου σαν κισσός τύλιξαν το τιμόνι·
η πέτρα του δαχτυλιδιού χάθηκε στο σκοτάδι.
Τα εκκλησάκια στις στροφές κουνάν λευκό μαντήλι
κι από τα μάτια τους κυλά το ταγκισμένο λάδι.
