Στίχοι: Τα μαύρα μη φοράτε – Αλέξανδρος Κτιστάκης

Τραγούδι: Τα μαύρα μη φοράτε – Αλέξανδρος Κτιστάκης

Στίχοι: Τα μαύρα μη φοράτε – Αλέξανδρος Κτιστάκης

Στίχοι - Lyrics

Σαν έρθει η ώρα πείτε μου τον κόσμο αυτό ν’ αφήσω
κι απ’ την απέναντι μεριά να πάω να σεργιανίσω.
Θα φτάσω σε μια εξοχή που όλοι θα γλεντάνε,
γλυκό κρασί θα πίνουνε κι όλο θα τραγουδάνε.

Θα πάω να βρω τη μάνα μου που έστρωσε στο τραπέζι,
καρό τραπεζομάντηλα· φοράει ποδιά στη μέση.
Θα βρω και τον πατέρα μου που θα χαμογελάει.
Νά τος! Τον βλέπω από μακρυά, μαύρα γυαλιά φοράει.

Στην τσέπη μου έχω δυο φλουριά, διόδια για τον Άδη.
Εκεί που ο χάρος κάθεται στο μαύρο το σκοτάδι.
Τον άφησαν μονάχο του, να κλαίει να μαραζώνει.
Του πήραν βάρκα και κουπιά και του άφησαν τη σκόνη.

Και στο ποτάμι πλένονται όσοι ακόμα ζούνε.
Τους το φωνάζω δυνατά, μα εκείνοι δεν μ’ ακούνε.
“Φίλοι, φτωχοί μου συγγενείς. Τα μαύρα μη φοράτε.
Γιατί όποιος φεύγει απ’ τη ζωή ποτέ πια δεν λυπάται.”