Στίχοι: Τα δέντρα που με ξέρουνε – Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης

Τραγούδι: Τα δέντρα που με ξέρουνε – Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης

Στίχοι: Τα δέντρα που με ξέρουνε – Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης

Στίχοι - Lyrics

Τα δέντρα που με ξέρουνε, ξέρουν πως έχω ρίζες
κι έχω και δυο ματόκλαδα που όταν σε δουν ανθίζουν
Ξέρουν καλά το άδικο όταν καιρό δε βρέχει
Και πώς η γη χαράσσεται κι οι κάμποι γονατίζουν

Γνωρίζουν την ανάσα σου, ξέρουν και τ’ όνομα σου,
ξέρουν και πώς ξεραίνομαι όταν δε με κοιτάζεις

Και λένε το τραγούδι μου όλα μαζί τα φύλλα,
σ’ αυτόν που λίγο κάθισε ανάσα για να πάρει
κι εκεί στον ίσκιο ανάσκελα τον πιάνει ανατριχίλα,
απ’ το γλυκό σαράκι μου κι απ’ τη δική σου χάρη

Οι δρόμοι που περπάτησα ξέρουν καλά το βάρος
εκείνου που υπέφερε τους έρωτες αφέντες
Ξέρουν καλά το άδικο όταν καιρό δεν έχει,
διαβάτες και περαστικούς, να πούνε δυο κουβέντες

Γνωρίζουνε το βήμα σου, ξέρουν και τη φωνή σου,
ξέρουν και πώς βαραίνουνε τα πόδια μου όταν λείπεις

Και λένε το τραγούδι μου στους τόπους που διασχίζουν,
εκεί που ζει ο άνθρωπος κι εκεί που ζει ο χρόνος
Κι ακούγονται στα πέρατα οι στίχοι που με σκίζουν
κι οι μουσικές που πότισαν απ’ το δικό μου πόνο.