Στίχοι: Εν λευκώ – Νατάσσα Μποφίλιου
Το «Εν Λευκώ» αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Νατάσσας Μποφίλιου, αυτό που από αρκετούς ραδιοφωνικούς παραγωγούς της έντεχνης ελληνικής μουσικής θεωρείται ένα από τα καλύτερα της δεκαετίας.
Ένα κατά βάση πολιτικό τραγούδι, σύμφωνα με τους δημιουργούς του, που κατάφερε και μίλησε στις καρδιές του κοινού. Ένα τραγούδι που απογειώνεται σε κάθε live της Νατάσσας Μποφίλιου, μέσα από την ενέργεια που μεταφέρει στον κόσμο που την παρακολουθεί.
Στην πορεία της καριέρας της, το «Εν Λευκώ» δεν απέκτησε ποτέ το δικό του βίντεο κλιπ, όπως συνέβη με άλλα εξίσου επιτυχημένα τραγούδια. Κυκλοφόρησε το 2007, στο ομώνυμο CD single που επίσης περιείχε και τη «Συννεφιά», από το label της Μικρής Άρκτου. Αγαπήθηκε κυρίως μέσα από το YouTube που απέκτησε χιλιάδες προβολές μέσα από μεταφορτώσεις χρηστών που φρόντισαν να ανεβάσουν και τους στίχους.
Πηγή
Τραγούδι: Εν λευκώ – Νατάσσα Μποφίλιου
| Στίχοι: | Γεράσιμος Ευαγγελάτος | Μουσική: | Θέμης Καραμουρατίδης |
| Ερμηνευτές: | Νατάσσα Μποφίλιου | Άλλες Ερμηνείες: | Νατάσσα Μποφίλιου |
Στίχοι: Εν λευκώ – Νατάσσα Μποφίλιου
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ’ το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το “έλα”
τώρα δε θα ‘χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα ‘ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα ‘ταν πάλι ψέμα.
Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
Μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ’ όποιον μου εξηγήσει
να ‘χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει…
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ…
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα ‘τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα ‘ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα ‘ταν σαν κι εμένα.
Αν σ’ αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ’ αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν’ ανέβεις.
Και σε λυπούνται που δεν το ‘χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ’ αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να ‘ναι σαν κι εμένα…
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ…
Αν παρατηρήσετε κάποιο λάθος στους στίχους, παρακαλούμε να μας ειδοποιήσετε επιλέγοντας το λανθασμένο κείμενο και έπειτα πατήστε Ctrl+Enter.
Ερμηνεία: Νατάσσα Μποφίλιου
