Ερμηνευτής/τρια Μάριος Φραγκούλης

Τελευταία ενημέρωση: 18 Μαρτίου 2022

Μάριος Φραγκούλης – Βιογραφία

Ο Μάριος Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αφρική, αλλά μεγάλωσε και πήγε σχολείο στην Αθήνα.

Σε ηλικία 17 ετών έγινε δεκτός στο Guildhall School of Music and Drama όπου σπούδασε ηθοποιία στο Τριετές Τμήμα Επαγγελματικής Υποκριτικής. Το 1998 ολοκληρώνει τις σπουδές του και τον ίδιο χρόνο κερδίζει την υποτροφία «Μαρία Κόλλας» για να σπουδάσει όπερα. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου παίρνει το ρόλο του «Μάριου» στην παραγωγή των «Άθλιων» του Cameron Mackintosh, στο Palace Theater, στην δυτική άκρη του Λονδίνου, με σκηνοθέτη τον Trevor Nunn. Ο Μάριος ερμηνεύει τον ρόλο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1989. Τον ρόλο του «Μάριου» ερμηνεύει ακόμα δύο φορές (με τον ίδιο θίασο στο Les Miserables National Tour στο Δουβλίνο το καλοκαίρι του 1993 και τελευταία φορά το 1996 όπου επιστρέφει στο Palace Theater).

1990: Ο Μάριος Φραγκούλης μετακομίζει στην Ιταλία για να σπουδάσει φωνητική με τον τενόρο Carlo Bergonzi και αποφοιτά από την Ακαδημία Verdi στο Busetto.

1991: Το «Φάντασμα της Όπερας» στο Her Majesty’s Theater στο Λονδίνο όπου παίζει τον ρόλο του ρομαντικού ήρωα «Raoul», με σκηνοθέτη τον Harold Prince.

1991-1992: Σπουδάζει φωνητική με τον τενόρο Alfredo Kraus και συγκεντρώνεται στην φωνητική τεχνική και Ερμηνεία για το Lyric Tenor Repertoire.

1992-1995: Σπουδάζει Όπερα στο Juilliard School, με δάσκαλο φωνητικής τον Dodi Protero και με συνεχή υποστήριξη από την υποτροφία «Μαρία Κολλάς» και παράλληλα με τη βοήθεια της σπουδαίας υποτροφίας «Αλέξανδρος Ωνάσης», που κέρδισε το 1992.

Μεταξύ του 1992 και του 1995 παίρνει μέρος σε πολλές κονσέρτα με αξιόλογες ορχήστρες όπως τη Βρετανική Ορχήστρα Νέων, τη Βασιλική Ορχήστρα της Όπερας (ορχήστρα και χορωδία), την Ελληνική Εθνική Ορχήστρα της Όπερας και την Συμφωνική ορχήστρα του BBC, τραγουδώντας δίπλα σε γνωστούς καλλιτέχνες της Όπερας όπως οι Montserrat Caballe, Alfredo Kraus, Julia-Migenes Johnson, Justino Diaz, Rita Hunter, Dimitri Hvorostovski και άλλους.

1993: Κερδίζει το διεθνή διαγωνισμό φωνητικής Luciano Pavarotti στην Φιλαδέλφεια. Μετά τις σπουδές του στο Juilliard School ο Μάριος Φραγκούλης επιστρέφει στο Λονδίνο για να υποδυθεί τον νεαρό πρωταγωνιστή Lun-Tha στο παραγωγή του φεστιβάλ του Covent Garden «Ο Βασιλιάς κι εγώ» τον Μάιο του 1996. Ερμηνεύει τον ρόλο άλλη μια φορά με την Συμφωνική Ορχήστρα του BBC σε μια έκδοση συναυλίας του μιούζικαλ, δίπλα στην Barbara Cook και τον Josh Ackland στους ρόλους της Άννας και του Βασιλιά.

1996: την ίδια χρονιά του προτείνουν να παίξει τον ρόλο του νεαρού Αγάθωνα σε ένα σύντομο φιλμ του BBC για το «Συμπόσιο του Πλάτωνα». Το έργο γυρίστηκε στην Αγγλία και σκηνοθετήθηκε από τον Christopher Miles.

1997: Ο Μάριος Φραγκούλης επιστρέφει στην Ελλάδα για να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο “Happy End”, ένα μουσικό δράμα του Kurt Weil στο οποίο ενσάρκωνε τον Bill Kracker. Αργότερα τον ίδιο χρόνο παίζει έναν νεαρό πρωταγωνιστικό ρόλο στις «Όρνιθες» του Αριστοφάνη και εμφανίζεται σε μερικά από τα καλύτερα αρχαία ελληνικά θέατρα και στο σπουδαιότερο απ’ όλα, της Επιδαύρου.

Το φθινόπωρο του 1997 ο Μάριος Φραγκούλης παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Danny Zouko στο GREASE, στα ελληνικά και τα αγγλικά, σκηνοθετημένο από τον γνωστό Βρετανό σκηνοθέτη David Gilmore, στο θέατρο ΒΕΜΠΟ στην Αθήνα.

Νοέμβριος του 1997 – Σεπτέμβριος του 1998: εμφανίζεται μόνος του σε μια ελληνική και έπειτα ευρωπαϊκή περιοδεία, τραγουδώντας κλασσικά τραγούδια, όπερα, δημοφιλή τραγούδια, κερδίζοντας έτσι εμπειρία ως solo καλλιτέχνης σε συναυλία. Ηχογραφεί ντουέτα με τον Γιώργο Νταλάρα και λαμβάνει τον πρώτο του χρυσό δίσκο που θα γίνει στη συνέχεια πλατινένιος.

Η Sony Classical στην Νέα Υόρκη υπογράφει μαζί του αποκλειστικό συμβόλαιο το φθινόπωρο του 1998.

Η Sony Music Ελλάδος, μετά την επιτυχία δύο ζωντανών εμφανίσεων στην Αθήνα, τον καλεί να ηχογραφήσει το πρώτο του προσωπικό album στην Ελλάδα. Γνωρίζει αμέσως επιτυχία και σε μικρό χρονικό διάστημα παίρνει το δεύτερο χρυσό, δεύτερο πλατινένιο και λίγο αργότερα πρώτο διπλά πλατινένιο album.

Έχει δημιουργήσει την δικιά του ορχήστρα και εμφανίζεται τακτικά στην Ελλάδα και την Ευρώπη, προσκαλώντας και νέους τραγουδιστές να εμφανιστούν μαζί του.

Τον Ιούλιο του 2000 ο Μάριος Φραγκούλης υποδύθηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του «Tony» σε μια παραγωγή του WEST SIDE STORY, στην Σκάλα του Μιλάνου, με σκηνοθέτη τον Joey Macknealy και διευθυντή ορχήστρας τον Donald Chan. Τον Δεκέμβριο του 2000 κυκλοφόρησε το δεύτερο album του με τη ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας στο θέατρο Ηρώδου του Αττικού στην Ακρόπολη, στις 28 Αυγούστου του 2000. To album έγινε χρυσό μέσα στις τρεις πρώτες εβδομάδες κυκλοφορίας του.

Μάιος 2001: ο Μάριος Φραγκούλης, προσκεκλημένος από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Κρεμλίνου, είναι ο βασικός ερμηνευτής σε ένα αφιέρωμα στον Βέρντι για τα 100 χρόνια από το θάνατο του. Η μία παράσταση είναι στη Μόσχα και δύο παραστάσεις στην Κύπρο.

Καλοκαίρι 2001: ο Μάριος κάνει το ντεμπούτο του στην αρχαία τραγωδία ως πρωταγωνιστής στις «ΒΑΚΧΕΣ» του Ευριπίδη, όπου υποδύεται το ρόλο του Διονύσου. Το έργο σκηνοθετεί ο Βασίλης Νικολαϊδης και σκηνογράφος/ σχεδιαστής κουστουμιών είναι ο Νίκος Γεωργιάδης. Το θέατρο που θα στεγάσει την παράσταση είναι το «Θεσσαλικό θέατρο».

Τον Οκτώβριο του 2001, η μαγευτική φωνή του ήχησε στο κατάμεστο Ηρώδειο, στην φαντασμαγορική παράσταση BRAVO CHINA. Ο Μάριος τραγούδησε δίπλα στην Huang Ying, τον Liu Huan και τη Νόνα Μούσχουρη, σε μια παράσταση η οποία προβλήθηκε σε ένα δισεκατομμύριο τηλεθεατές στην Κίνα.

Τον Ιανουάριο του 2002 τραγούδησε, μαζί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και τον Διονύση Σαββόπουλο, στην πρώτη εκδήλωση της Αθήνα 2004 για τον εθελοντισμό, μπροστά σε είκοσι χιλιάδες θεατές.

Στις 14 Μαρτίου του 2002 εμφανίστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε ένα αφιέρωμα στα τραγούδια του κινηματογράφου, μαζί με τη Ντέμπορα Μάιερς και σε σκηνοθεσία Ηλία Μαλανδρή.

Το καλοκαίρι του 2002 ήταν πάλι δραστήριος με συναυλίες, μεταξύ των οποίων μία εμφάνιση στο Θέατρο Λυκαβηττού, στην οποία παρουσίασε το νέο του διεθνή δίσκο Sometimes I dream, με τραγούδια συνθετών της Μεσογείου με φινίρισμα κλασικό-ποπ, ο οποίος κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο. Έκανε περιοδεία στις Η.Π.Α. για το λανσάρισμα του δίσκου κι έπειτα επέστρεψε στην Αθήνα για μία ακόμη συναυλία στις 5 Οκτωβρίου 2002 στο Ηρώδειο. Το Sometimes I Dream γνώρισε μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό και κατάφερε να μείνει στο Billboard Classical Crossover Chart για περισσότερες από 90 συνεχόμενες εβδομάδες.

Το Μάρτιο του 2003 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην Εθνική Λυρική Σκηνή, όπου τραγούδησε άριες, ντουέτα, αλλά και αποσπάσματα από μιούζικαλ με τη σοπράνο Έλενα Κελεσίδου, σε μια βραδιά υπέρ των σκοπών της ActionAid. Το καλοκαίρι, στις συναυλίες του στην Ελλάδα, παρουσίασε το νέο του CD σινγκλ Ένας χάρτινος ήλιος, ως πρώτη γεύση ενός ολοκληρωμένου δίσκου με ελληνικά τραγούδια σε στίχους Παρασκευά Καρασούλου. Συγχρόνως εμφανίστηκε σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης όπως το Ελσίνκι και τη Στοκχόλμη, στο φεστιβάλ του Ulrikstaal, σε μια κοινή εμφάνιση με τον Τζούλιαν Λόιντ Γουέμπερ, συνεχίζοντας την παρουσίαση του δίσκου του σε όλο τον κόσμο, με κορυφαίο σταθμό το Μεξικό, όπου ο δίσκος γνώρισε πρωτοφανή υποδοχή. To Sometimes I dream το 2003 υπήρξε πρώτο στα charts των top ten στην Ταϊβάν και γενικά, παρά την κρίση στη δισκογραφία, οι πωλήσεις του σύντομα ξεπέρασαν τα 600.000 αντίτυπα.

2004
Με τη Νέα Όπερα της Μόσχας πραγματοποίησε μιά περιοδεία σε διάφορες πόλεις της Ρωσίας και της Κύπρου, τραγουδώντας άριες και ντουέτα σε ένα αφιέρωμα, φόρο τιμής στη Μαρία Κάλλας («Tribute to Maria Callas») με σκηνικά, κοστούμια, χορωδία και ορχήστρα της Νέας Όπερας της Μόσχας.

Στις αρχές Οκτωβρίου τραγούδησε στο Ηρώδειο άριες αντίκες και γνωστά κλασικά κομμάτια του διεθνούς ρεπερτορίου. Στην παράσταση αυτή έλαβαν μέρος η σοπράνο Ίνβα Μουλά και το γνωστό φωνητικό ντουέτο Opera Babes, καθώς και ο πιανίστας Εντελμίρο Αρνάλτες, που συνόδευε τον Αλφρέντο Κράους τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του σε ρεσιτάλ και δισκογραφία. Από τον Οκτώβριο και έπειτα άρχισε να προετοιμάζει δύο διαφορετικούς δίσκους CD: έναν με ελληνικά τραγούδια και τίτλο Ο κήπος των ευχών, όπου στο ομώνυμο τραγούδι η μουσική είναι του ίδιου του Μάριου, καθώς και έναν σε συνεργασία με τη Sony Classical Αμερικής, με καινούργιο ξένο ρεπερτόριο και συμμετοχή της Βασιλικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Λονδίνου.

Τη βραδιά της Πρωτοχρονιάς καλωσόρισε το 2004 μαζί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, το Δημήτρη Παπαδημητρίου και τους Gipsy Kings, σε μια συναυλία στο Σύνταγμα που μεταδόθηκε ζωντανά σε όλη την Ελλάδα και δορυφορικά σε όλο τον κόσμο.

Τον Απρίλιο του 2004 εμφανίστηκε σε μια βραδιά-αφιέρωμα στην τραγουδίστρια Δανάη, με τραγούδια Αττίκ, Χαιρόπουλου κ.ά. Στις 11 Μαΐου συμμετείχε σε συναυλία για τα 550 χρόνια της Μεγάλης του Γένους Σχολής, που δόθηκε στο Ηρώδειο, με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ε.Ρ.Τ. και σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη, όπου στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν συμφωνικά τραγούδια σε διάφορες γλώσσες (μεταξύ των οποίων και κινέζικα) και στο δεύτερο μέρος το «Άξιον εστί» με αφηγητή τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και τον Μάριο στο ρόλο του λαϊκού τραγουδιστή.

Στις 22 Μαΐου ο Μάριος βρισκόταν στο Φεστιβάλ Καννών για την παγκόσμια πρεμιέρα της μουσικής ταινίας De Lovely με θέμα τη ζωή του Κόουλ Πόρτερ και πρωταγωνιστή τον Κέβιν Κλάιν. Ο Μάριος υποδύεται στην ταινία τον Άλφρεντ Ντρέικ, έναν πρωταγωνιστή του Μπρόντγουεϊ της δεκαετίας του 1960 και ερμηνεύει το ντουέτο “So in love” από το μιούζικαλ Kiss me Cate μαζί με τη Λάρα Φαμπιάν. Μετά την προβολή έλαβε μέρος σε συναυλία, με κάποιους ακόμη συντελεστές της ταινίας (Ρόμπι Γουίλιαμς, Νάταλι Κόουλ, Έλβις Κοστέλο, Αλάνις Μορισέτ, Νταϊάνα Κρολ).

Τον Ιούλιο έπαιξε το ρόλο του Αχιλλέα στη χαμένη τριλογία του Αισχύλου «Αχιλληίς» που ανασυντέθηκε από στίχους του Αισχύλου συμπληρωμένους από κομμάτια της Ιλιάδας του Ομήρου, σε μετάφραση του θεατρολόγου Ηλία Μαλανδρή, σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους, με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και με συμπρωταγωνιστές τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη, τον Δ. Καφκαρίδη και τη Τζένη Γαϊτανοπούλου. Η παράσταση, αφού περιόδευσε στην Κύπρο, παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο στις 6 και 7 Αυγούστου.

Εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων παρουσίασε δύο συναυλίες, στη Βεργίνα και στον Πειραιά, στο πλαίσιο της προώθησης της ιδέας του εθελοντισμού, στις 25 Ιουλίου και 11 Αυγούστου αντίστοιχα. Τραγούδησε επίσης στην τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων τον Σεπτέμβριο.
Στο μεταξύ κυκλοφόρησε στις 16 Αυγούστου στην Ελλάδα και τη Μ. Βρετανία ο δεύτερος διεθνής του δίσκος με τη Sony Classical με τίτλο Follow your heart, που περιείχε δώδεκα καινούργια τραγούδια. Οι περισσότεροι στίχοι των τραγουδιών είναι στα αγγλικά, αλλά στα δώδεκα τραγούδια του άλμπουμ περιλαμβάνονται και στίχοι στα ελληνικά, ιταλικά και ισπανικά. Ο δίσκος έχει δύο διαφορετικού ύφους πλευρές, καθώς για τα μισά τραγούδια δανείζεται στοιχεία του κλασικού ρεπερτορίου, ενώ στα υπόλοιπα ο ήχος είναι πιο σύγχρονος και πιο πολυσυλλεκτικός. Το πρώτο τραγούδι του album, “Here’s to the Heroes”, ένα νέο τραγούδι σε στίχους του Ντον Μπλακ και μουσική από το βασικό -βραβευμένο με Όσκαρ- θέμα του Χορεύοντας με τους λύκους του Τζον Μπάρι, είναι φόρος τιμής στους αθλητές που αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Δύο τραγούδια του άλμπουμ έχουν κλασικό υπόβαθρο: το «Another World» είναι διασκευασμένο από το «Va! Pensiero» από την όπερα Ναμπούκο του Τζουζέπε Βέρντι και το «Adagio» είναι από το διάσημο κοντσέρτο για όμποε του Αλεσάντρο Μαρτσέλο. Στο τραγούδι «Hay Mas» τον συνοδεύει η «αίσθηση» της latin pop, Αλεχάντρο Φερνάντες, καλλιτέχνης με σταθερή παρουσία στα λάτιν τσαρτ και θριαμβευτής στα Βραβεία Γκράμι της περασμένης σεζόν. Περιλαμβάνονται επίσης και τα «Come What May» από το σάουντρακ της ταινίας Moulin Rouge! και μία μοναδική νέα πρόταση, το ντουέτο «Cumme» με την νεαρή Ισπανίδα τραγουδίστρια Melody. Ο δίσκος έγινε χρυσός σε λιγότερο από ένα μήνα, στην καρδιά του καλοκαιριού και των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Την ίδια μέρα του απονεμήθηκε ο πλατινένιος δίσκος για το “Sometimes I dream” και ο χρυσός για τον «Χάρτινο ήλιο».

Στις 17 Σεπτεμβρίου 2004 έλαβε μέρος στην τελετή έναρξης των Παραολυμπιακων Αγώνων, ερμηνεύοντας τη μουσική σύνθεση του Θοδωρή Οικονόμου “Να ο ήλιος» στο Ολυμπιακό Στάδιο παρουσία 90.000 θεατών και αθλητών από όλο τον κόσμο. Στις 22 Σεπτεμβρίου τραγούδησε στο Βεάκειο τραγούδια αφιερωμένα στον Πειραιά, συμπράττοντας με τον Στέλιο Διονυσίου και άλλους. Την 1η Οκτωβρίου εμβάθυνε την ενασχόλησή του με τη μουσική τζαζ σε μια εμφάνιση στο Ηρώδειο, που μοιράστηκε με τη διάσημη πριμαντόνα Μπάρμπαρα Χέντριξ, τραγουδώντας κομμάτια δικά του και άλλων κλασικών του είδους. «Ο Μακ με το μαχαίρι» του Κουρτ Βάιλ, το “Unforgettable” and “When I fall in love” του Νατ Κινγκ Κόουλ, “My baby just don’t care for me” αλλά και τα “Feuilles mortes”, “I get a kick out of you” συνεχίζοντας με Κόουλ Πόρτερ: “You’re the top” και “So in love”, τελειώνοντας με το “Every time we say goodbye”.

Αμέσως μετά πέταξε για την Ιαπωνία, όπου στις 11 Οκτωβρίου έδωσε συναυλία στο Bunkamura Orchard Hall με την Tokyo City Philharmonic Orchestra, με διευθυντή τον Shuya Okatu και με τη σοπράνο Μάκι Μόρι, σε μια εμφάνιση που αποτέλεσε θρίαμβο με πάνω από 1.700 Ιάπωνες να φωνάζουν «Μπράβο». Ερμήνευσε ένα εκλεκτικό ρεπερτόριο, που περιλάμβανε αποσπάσματα από τα “Sometimes I Dream”, “Ο Sole Mio”, “Granada”, κομμάτια από το Κάντρο Χενεράλ του Θεοδωράκη αλλά και το Brindisi από την Τραβιάτα του Βέρντι.

Το Νοέμβριο πραγματοποίησε οκτώ εμφανίσεις σε διάφορες πόλεις της Αγγλίας μαζί με τη νεαρή Νεοζηλανδή σοπράνο Heyley Westenra.

2005
Τον Φεβρουάριο και Μάρτιο ήταν στις Η.Π.Α. για την πρώτη αμερικανική του περιοδεία 28 πόλεων, μαζί με τον πιανίστα Τζιμ Μπρίκμαν και την τραγουδίστρια ΑνΚόχραν, για την προβολή του δίσκου του. Τον Απρίλιο έκανε ένα διάλειμμα για να δώσει συναυλίες στη Sun City (Νότια Αφρική) με τη Βίκυ Σάμσον κι έπειτα συνέχισε την περιοδεία στον Καναδά, το Λος Άντζελες και το Σαν Φρανσίσκο. Στις 20 Μαΐου έδωσε την πρώτη προσωπική του συναυλία στις Η.Π.Α., στο New York City Center, με προσκεκλημένη τη σοπράνο Liza Vroman. Ακολούθησαν δύο άλλες, η μία στο Meyerhoff Symphony Hall με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βαλτιμόρης, στη Βαλτιμόρη (Μέριλαντ) και άλλη μία στο Sheldon Hall του Σαιντ Λούις (Μιζούρι).

Τον Ιούνιο έλαβε μέρος σε μιά εορταστική εκδήλωση στο Sharon Lynne Wilson Arts Center στο Ουισκόνσιν.[1]

Τον Ιούλιο έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην Κωνσταντινούπολη, σε μια συναυλία σε υπαίθριο θέατρο υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.[2]

Το υπόλοιπο καλοκαίρι έκανε τη συνηθισμένη του περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, με αποκορύφωμα τη συναυλία με τίτλο “Music of the Night” τον Οκτώβριο στο Ηρώδειο με τη συνοδεία της Συμφωνικής Ορχήστρας και της Χορωδίας της Νέας Όπερας της Μόσχας. Τον ίδιο μήνα έλαβε μέρος στη συναυλία του Πλάθιντο Ντομίνγκο στην Κύπρο, μαζί με την Kallen Esperian, με συνοδεία της Κρατικής Ορχήστρας της Κύπρου και τη Συμφωνική Ορχήστρα της Νέας Όπερας της Μόσχας.

Εκείνη τη χρονιά κυκλοφορεί το βιβλίο της Ροζίτας Σώκου Ο Μάριος κι εγώ.

2007
Ο Μ. Φραγκούλης τελείωσε το νέο του CD Amor Oscuro (Σκοτεινός έρωτας), αφιερωμένο στον Ισπανό ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.[4]

Τον Απρίλιο εμφανίστηκε στην Όπερα της Βαλτιμόρης με τη σοπράνο Έλενα Κελεσίδη και την Ορχήστρα της Όπερας της Βαλτιμόρης[5], ενώ τον Οκτώβριο επέστρεψε στις Η.Π.Α. για μια συναυλία στη Βοστώνη[6]

Το Δεκέμβριο κυκλοφόρησε το CD Passione, μια συλλογή τραγουδιών από το ρεπερτόριο του Mario Lanza[7].

2008
Πραγματοποίησε άλλη μία περιοδεία στις Η.Π.Α., αυτή τη φορά μαζί με τη Σάρα Μπράιτμαν.

Στις 24 Σεπτεμβρίου 2008 πραγματοποίησε στο Ηρώδειο συναυλία, όπου τον συνόδεψε η Λάρα Φαμπιάν, με σκοπό την οικονομική στήριξη και χρηματοδότηση της πρώτης «Πόλης Ειρήνης» των World Centers of Compassion for Children International (WCCCI) στην περιοχή Μπαζιλικάτα της Νότιας Ιταλίας.

2009
Το “Mario & Friends 2” άλμπουμ κυκλοφορεί, μετά την τεράστια εμπορική επιτυχία του πρώτου μέρους. Αυτό το άλμπουμ εστιάζει σε τραγούδια από μιούζικαλ και ταινίες. Συμμετέχουν οι Λούτσιο Ντάλλα, Λάρα Φαμπιάν, Steve Balsamo, Ντέμπορα Μάιερς, Georgia Fumanti, Jeff Leyton, Frances Ruffelle και George Perris. Το άλμπουμ έγινε σύντομα χρυσό. Ένα δεύτερο άλμπουμ, «Η Εποχή Της Αγάπης» κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο και είναι ένα άλμπουμ ερμηνειών του Μάριου Φραγκούλη σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Αυτός ο δίσκος φέρνει στη ζωή ένα παιδικό όνειρο του Μάριου, αποτίοντας φόρο τιμής στο διάσημο Έλληνα συνθέτη. Ακολούθησαν εξαιρετικές κριτικές και μία επιτυχημένη καλοκαιρινή περιοδεία σε ελληνικές πόλεις.

2010
Ο δίσκος που ακολούθησε τη συναυλία με τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, «Η Εποχή Της Αγάπης», κυκλοφόρησε τον Ιούνιο. Η καλοκαιρινή περιοδεία στην Ελλάδα ήταν επιτυχής, τελειώνοντας με δύο sold-out συναυλίες στην Αθήνα, στο Ηρώδειο. Την ίδια στιγμή ο Μάριος δούλευε για το επόμενο διεθνές του άλμπουμ.

2011
Μετά από χρόνια προετοιμασίας και δουλειάς, το νέο διεθνές άλμπουμ “Beautiful Things” κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στην Ελλάδα και στο Ηνωμένο Βασίλειο με μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς και ορχήστρες του κόσμου. Το “Beautiful Things” είναι ένα classical-crossover CD που ακολούθησε τα επιτυχημένα “Sometimes I Dream” και “Follow Your Heart”. Το άλμπουμ έχει διακεκριμένους στιχουργούς και συνθέτες από όλο τον κόσμο, όπως τους Stephan Moccio (Σελίν Ντιόν, Josh Groban, Σάρα Μπράιτμαν), David Foster (στιχουργός και παραγωγός των Μαντόνα, Μάικλ Τζάκσον, Σελίν Ντιόν, Μάικλ Μπαμπλ), Francesco Sartori (Αντρέα Μποτσέλι) και Στιβ Γουντ. Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο “Beautiful Things” είναι εξίσου εντυπωσιακοί: η διάσημη ηθοποιός και τραγουδίστρια Βανέσα Γουίλιαμς, ο διάσημος νεαρός τενόρος Vittorio Grigolo και η Ελληνίδα ντίβα Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Όλοι μαζί προσέθεσαν μία διαφορετική νότα στην ποιότητα του άλμπουμ.

2016
Ο Μάριος Φραγκούλης κυκλοφόρησε μαζί με τον Γιώργο Περρή το άλμπουμ «Κιβωτός», που περιλαμβάνει διασκευές σε δημοφιλή λαϊκά και έντεχνα τραγούδια των δεκαετιών 1980 και 1990.