Νεκτάριος Σφυράκης – Βιογραφία
Ο Νεκτάριος Σφυράκης γεννήθηκε στη Γερμανία στις 14 Μαρτίου του 1968. Η καταγωγή του είναι από την Κρήτη και μεγάλωσε στον Πειραιά. Η σχέση του με τη μουσική ξεκινάει στα 14 σε μια εκκλησιαστική χορωδία στον Πειραιά. Παράλληλα με το σχολείο εργάζεται ως μουσικός και αργότερα μετά το λύκειο φεύγει από την Ελλάδα και παίζει με διάφορα μουσικά σχήματα στην Αυστρία στη Γαλλία και στη Γερμανία.
Επιστρέφει στην Ελλάδα για να υπηρετήσει ως δόκιμος ανθυπολοχαγός και μετά την θητεία του έρχεται σε επαφή με τον υπεύθυνο τότε του ελληνικού ρεπερτορίου της WARNER MUSIC και παρουσιάζει το 1997 την πρώτη του δισκογραφική δουλεία με τίτλο “Δεν είμαι πουθενά” όπου έχει την συνολική ευθύνη της δημιουργίας (στίχο, μουσική, ερμηνεία). Από αυτό το album ξεχώρισαν τα “δεν είμαι πουθενά” “ναι μου το’πανε” “λόγια-λόγια” “είσαι πια στο παρελθόν” “αντέχω”.
Το 1998 έρχεται το επόμενο album με τίτλο ΑΠΟΨΕ ΦΕΥΓΩ όπου ξεχώρισε το “Θα ‘ρχομαι κρυφά τις νύχτες” το “Ψέματα” και το “Απόψε φεύγω”. Τιμητική για τον Νεκτάριο η συμμετοχή του Κρήτη παραδοσιακού λυράρη (συνεργάτη του Γιάννη Μαρκόπουλου) Βασίλη Σκουλά.
Το 1999 το album ΧΩΡΙΣ ΡΙΣΚΟ με συμμετοχές συνθετικά από τον Κώστα Τούρνα, το Χρήστο Δάντη, τον Νίκο Τερζή, τον Άκη Δείξιμο και άλλων όπου θα ξεχωρίσουν τα “Χωρις ρίσκο”, “Τραγούδι μελαγχολικό”, “Χίλια αστέρια”, “Φεύγω με το πρώτο τραίνο” και η διασκευή σε στίχους του Βαγγέλη Κωσταντινίδη του ιταλικού Laura non che, “Σκέψου καλά” όπου γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία.
Στο τέλος του 2001 παρουσιάζει το ΣΕ ΠΟΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΝΑ ΖΩ όπου σημαντική ήταν η συνεργασία του με τον Κiki Lesendrich (συνεργάτη του Goran Bregovich, ο οποίος έγραψε το « Δίσκος με τα χάλκινα» με το Μανώλη Μητσιά) όπου ξεχώρισαν το “Σε ποιο παραμύθι να ζω” και το “Ταξιδάκι μου”.
Τον Απρίλιο του 2003 παρουσιάζει το άλμπουμ με τίτλο « ΠΕΣ ΜΟΥ» το οποίο κινείται σε πιο λαϊκότροπους δρόμους και ύφος, που ίσως αιφνιδιάζει με τη επιλογή του λαϊκού ήχου ως πρωταγωνιστή, από παραδοσιακά όργανα. Σάζι, ούτι, κρητική λύρα. Μια καινούρια συνεργασία με νέα δισκογραφική εταιρία την ΜΒΙ.
Το 2006 κυκλοφόρησε νέο άλμπουμ με τίτλο «ΤΑΞΕ ΜΟΥ», με νέο ύφος, πιο οριένταλ στοιχεία. Αυτή τη φορά ο Νεκτάριος υπογράφει και την ενορχήστρωση εκτός από την παραγωγή και σχεδόν όλη την ευθύνη της δημιουργίας. Ξεχωρίζει το τραγούδι «ΧΑΜΠΙΜΠΙ» το οποίο σίγουρα παραπέμπει σε ανατολίτικους ρυθμούς αφού είναι ντουέτο με τον Αιγύπτιο Nayer Foad.
Το 2008 παρουσιάζει το album «ΕΙΣΑΙ» σε μουσική του ίδιου και στίχους της Νένας Χρονοπούλου όπου ξεχωρίζει το ντουέτο με την Tania Boeva .
Τον Σεπτέμβριο του 2002 έγραψε τη μουσική για την ταινία “Προς τη Νίκη” που βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ κινηματογράφου ταινιών μικρού μήκους στη Δράμα σε σκηνοθεσία του Θανάση Νάσκαρη.
To 2007 γράφει τη μουσική για το θεατρικό έργο «Θου κύριε» του Γιώργου Μακρή και της Καλλιόπης Κατσαΐτη με πρωταγωνιστές Μιχάλη Γιαννάτο, Πέτρο Ξεκούκη, Γιώργο Αρμαδώρο, Γιώργο Πετρόχειλο και άλλους.
Μέσα από το δικό του προσωπικό ύφος ερμηνείας αλλά και σύνθεσης ο Νεκτάριος Σφυράκης έχει καταφέρει να αγαπηθούν τα τραγούδια του από όλες τις ηλικίες και περνώντας εύκολα από το ένα είδος στο άλλο, από τις λαϊκές φόρμες μέχρι και τις πιο pop-rock διαδρομές με επιτυχία είναι φανερό ότι είναι πολύ αγαπητός σε μια μεγάλη μάζα κοινού. Ο ίδιος τις ελεύθερες ώρες του –όταν δεν είναι studio ,πρόβα η σε κάποιο χώρο όπου εμφανίζεται κάνει ski είτε στο βουνό είτε στη θάλασσα, πετάει με μονοκινητήριο αεροσκάφος (μέλος της αερολέσχης Τατοΐου) ή βρίσκεται σε κάποιο γυμναστήριο.
Άνθρωπος με κοινωνικές ευαισθησίες είναι δωρητής οργάνων, και φίλος του συλλόγου φίλων για παιδιά με καρκινοπάθειες ΕΛΠΙΔΑ, όπου βραβεύθηκε για την πρόσφορα του σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο μέγαρο μουσικής από τον πρόεδρο της δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο στις 24/11/2003. Έχει λάβει μέρος σε παρά πολλές εκδηλώσεις για θέματα που αφορούν κυρίως τα παιδιά αλλά και την τρίτη ηλικία καθώς και για αλλά πολλά κοινωνικά προβλήματα (κακοποιημένη γυναίκα, παιδιά με ειδικές ανάγκες-ικανότητες, ανύπαντρη μητέρα) στην Ελλάδα και στην Κύπρο.